Loading...Pyszczak złotopłetwy (Pseudotropheus acei Regan, 1921)
Synonimy:
Pseudotropheus sp. acii
Pseudotropheus sp. „acii” pochodzi z jeziora Malawi i należy do rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae).
Mimo swego pięknego ubarwienia jest rybą dosyć rzadko spotykaną w sklepach zoologicznych. Pyszczaki te nie są wybredne, jedzą praktycznie wszystko, przysmakiem ich jest ochotka oraz kluski. Ps. sp. „acii” dorasta do ok. 15cm i bardzo szybko rośnie. Pierwsze egzemplarze, które kupiłem w sklepie miały po 2,5cm. W czasie 6 miesięcznej hodowli doszło do wielkiego zróżnicowania ryb, ponieważ 5 osobników osiągnęło dł. 9,5-11cm a pozostałe tylko 5-7cm. Samca od samicy jest dosyć trudno odróżnić. Samiec jest troszkę większy i ma zaostrzone płetwy odbytową i grzbietową oraz posiada atrapy jajowe, lecz w moim stadzie wszystkie ryby posiadają atrapy jajowe i mniej lub bardziej zaostrzone płetwy. Samce dojrzewają dużo szybciej od samic. Samce dojrzały po około 4 miesiącach hodowli, można było zaobserwować to wyraźnie po częściowym odświeżeniu wody, największe samce przyjmowały postawę imponującą i były bardzo ładnie wybarwione lecz samice, które podpływały do samca i nie składały ikry były natychmiast przeganiane. Taka sytuacja w moim akwarium powtarza się już od około 2 miesięcy i jak na razie nie doczekałem się młodych pyszczaków złotopłetwych.
Artur
Pyszczak ten, pochodzący z jeziora Malawi, nie jest dokładnie zbadany i opisany. Został zaklasyfikowany do rodzaju Pseudotropheus, lecz np. Krzysztof Wiechecki nie znalazł zbyt wielu podobieństw do innych gatunków tego rodzaju i poddaje w wątpliwość jego umiejscowienie w systematyce.
Ja nie posiadam tych rybek a kolega (patrz: opis – Artur) ma piękne, wybarwiające się dopiero „podrostki”, więc większość poniższych informacji będzie pochodzić z książki ww Krzysztofa Wiecheckiego „Pielęgnice jeziora Malawi (Niasa)”.
Dorastają do 15cm, podstawową barwą ciała jest niebieski (młode metalicznie szare, dorastając zyskują niebieski, metaliczny połysk), u samic nie występują atrapy jajowe, co jest najbardziej charakterystycznym elementem ich dymorfizmu płciowego. Poza tym samice są mniejsze. Gatunek spokojny, nie niszczący roślin i bez silnego instynktu terytorialnego. Bardzo płodne – samica potrafi inkubować nawet 150 jaj. Z tego względu ikra jest mała i może ulegać mechanicznym uszkodzeniom w pysku matki. Kilka lub kilkanaście sztuk narybku rodzi się wtedy z deformacjami rozwojowymi. K.Wiechecki sztucznie inkubował ikrę i wad takich wtedy nie obserwował.
Robert A.
Liczba wyświetleń: 299