Loading...Vieja maculicauda (Regan, 1905)
Synonimy: Cichlasoma maculicauda, Astatheros maculicauda, Astronotus parma, Chuco globosum, Ch. manana, Cichlasoma fenestratum var. parma, C. globosum, C. manana, C. nigritum, C. parma, Heros parma
Długość: do 30cm.
Parametry wody: Ph 7,5-8, TwO 20°n, TwW 10°n, temperatura 23-27°C.
Pochodzenie: Ameryka środkowa: Południowy Meksyk, Gwatemala, Belize, Costa Rica (część atlantycka), Panama (okolice kanału).
Ubarwienie: Ciało białe. W okolicy głowy różowa, do czerwonej, plama. Po srodku ciała ryby znajduje się pionowy czarny pas. W okolicy ogona znajduje się pozioma linia (różne długości). Płetwa odbytowa i brzuszna w kolorze białym, ogonowa – czerwonym, a grzbietowa szaro-czarnym (piersiowa bezbarwna).
Pokarm: Żywy, narybek, czerwone larwy komara, solowiec, serce wołowe, pokarmy roślinne (Tetra Phyll, Sera Florena), parzona sałata, szpinak, suche pokarmy w postaci tabletek, pałeczek (t.zw. STICKS), granulaty oraz dużych płatków.
Dymorfizm płciowy: Samiec posiada na głowie narośl w postaci guzku tłuszczowego.
Zachowanie: Ryba terytorialna, dosyć spokojna w porównaniu do innych pielęgnic, jedynie podczas tarła wykazuje znaczną agresywność.
Rozmnażanie: Identyczne jak u innych pielęgnic. Najtrudniejsze jest dobranie odpowiadającej sobie pary. Dlatego też najlepiej trzymać grupkę młodych ryb, tak, by na jednego samca przypadały 3-4 samice. Ryby nie ukrywają ikry. W temperaturze 26-27°C larwy wylęgają się po 3-4 dniach, a po kolejnych 5-6 zaczynają pływać. W tym czsie powinniśmy karmić narybek małymi oczlikami lub drobnymi pokarmami suchymi (Tetra MikroMin, Sera Micropan). Po około 8-10 miesiącach młode osiągają długość 20-30mm (rosną dość nierównomiernie). Dorosła samica jest w stanie złożyć około 600 ziaren ikry.
Marcin N.
Liczba wyświetleń: 59