Vieja melanurus (Günther, 1862)
Synonimy: Heros melanurus, Heros melanopogon, Cichlasoma melanurum, Paratheraps melanurus
Długość: do 35cm.
Parametry wody: Ph 7,5-8, TwO 15°n, TwW 4-8°n, temperatura 23-27°C.
Pochodzenie: Ameryka środkowa: Gwatemala – rzeka Usumacinta?
Ubarwienie: Głowa w kolorze rdzy, tułów jasno-niebieski do fiołkowego, przechodzący, w stronę ogona, w pomarańczowy. Na ciele liczne czarne plamy, jedna w okolicy brzucha, druga w okolicy ogona, reszta o rozmieszczeniu dowolnym. Ubarwienie bardzo podobne do Vieja synspilum, z tą różnicą, że u Vieja melanurus jest ono bardziej brunatne (ciemniejsze).
Pokarm: Żywy, narybek, czerwone larwy komara, solowiec, serce wołowe, pokarmy roślinne (Tetra Phyll, Sera Florena), parzona sałata, szpinak, suche pokarmy w postaci tabletek, pałeczek (tzw. STICKS), granulaty oraz dużych płatków.
Dymorfizm płciowy: Samiec posiada na głowie narośl w postaci gózku tłuszczowego.
Zachowanie: Ryba terytorialna, dosyć spokojna w porównaniu do innych pielęgnic, jedynie podczas tarła wykazuje znaczną agresywność.
Rozmnażanie: Identyczne jak u innych pielęgnic. Najtrudniejsze jest dobranie odpowiadającej sobie pary. Dlatego też najlepiej trzymać grupkę młodych ryb, tak, by na jednego samca przypadały 3-4 samice. Ryby nie ukrywają ikry. W temperaturze 26-27°C larwy wylęgają się po 3-4 dniach, a po kolejnych 5-6 zaczynają pływać. W tym czsie powinniśmy karmić narybek małymi oczlikami lub drobnymi pokarmami suchymi (Tetra MikroMin, Sera Micropan). Po około 8-10 miesiącach młode osiągają długość 20-30mm (rosną dość nierównomiernie). Dorosła samica jest w stanie złożyć około 600 ziaren ikry.
Marcin N.
Liczba wyświetleń: 154