Rodzina: Alismataceae (Żabieńcowate)
Występowanie: Zbiorniki wodne południowej Brazylii (stan Parana) razem z E. horemanii i E. osiris nieco bardziej na południe występuje E. portoalegrensis.
Morfologia: Jest rośliną typowo podwodną; foprmy lądowe, jak również kwiaty, nasiona nie są znane. W sprzyjających warunkach dorasta do 40 cm wysokości, jednak zazwyczaj nie przekracza 20 cm. Liście sztywne, matowe, koloru od jasno do ciemnozielonego z jaśniejszymi wyraźnymi nerwami. Blaszki liściowe, posadowione na dość długich ogonkach (5-12cm) dorastają do 8cm długości i 5cm szerokoci. Kształt liści jest owalny, raczej sercowaty, podstawa blaszki liściowej jest owalna, ucięta lub lekko sercowata a szczyt zazwyczaj ostry.
Uprawa: Wymaga dobrego oświetlenia, toleruje dość duże wahania temperatury w granicach od: 10-27°C, jednakże optymalną jest temperatura ok. 20°C. średnia temperatura powietrza w jego ojczyźnie wynosi w lipcu 15-20°C, a w styczniu 20-25°C. Temperatura wody jest zazwyczaj o kilka stopni niższa. Najlepsze jest podłoże piaszczyste, z domieszką detritusu, woda czysta o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH 6,8-7,5), zasobna w substancje mineralne o średniej twardości. W warunkach naturalnych występuje zarówno w wodzie miękkiej jak i twardej lecz o niskiej zawartości węglanów wapnia i magnezu, które podobnie jak to ma miejsce u Echinodorus horemanii osadzają się na powierzchni liści utrudniając proces asymilacji. Rośnie bardzo wolno, źle znosi przesadzanie. Rozmnaża się tylko ze śpiących pączków na kłączu. Wszystko to sprawia, że jest rośliną rzadko spotykaną.
Opracowanie
Ryszard K.
Artykuł pochodzi z czasopisma „Akwarium” nr 6 (90)/85. Obecna publikacja odbywa się za wiedzą i zgodą autora.
Liczba wyświetleń: 43