żałobniczka – nazwa potoczna
Rodzina:
Characidae – kąsaczowate.
Występowanie:
Ameryka Południowa, Paragwaj, Brazylia i Boliwia.
Wielkość:
Dorasta do 6 cm.
Dymorfizm:
Odróżnienie płci u osobników młodych jest niemożliwe. Dopiero po uzyskaniu dojrzałości płciowej można z dużym prawdopodobieństwem ustalić płeć ryb. Nieco większe samice wyróżnia zaokrąglona, silnie pogrubiona partia brzuszna. Smuklejsze samce wykazują znaczną ruchliwość, a ich ubarwienie jest bardziej kontrastowe. Samiec ma wyraźną biel na płetwie ogonowej.
Zachowanie:
Wytrzymała ryba stadna (powinno się trzymać od kilku do kilkunastu sztuk). Tworzy rewiry i lubi spokój. Nadaje się do akwarium wielogatunkowego.
Opis:
Ciało jest silnie bocznie spłaszczone, kształtu soczewkoeatego. Płetwa grzbietowa wysoka, odbytowa duża, sięgająca prawie do ogonowej. Na grzbiecie u nasady ogona znajduje się mała płetwa tłuszczowa. Podstawowym ubarwieniem jest barwa srebrzystoszara. Ciało przecinają trzy czarne pręgi: pierwsza przechodzi przez oko, druga tuż za pokrywą skrzelową, trzecia na wysokości płetwy grzbietowej. Płetwy grzbietowa i odbytowa są czarne, pozostałe przejrzyste. Intensywne, kontrastowe srebrzysto-czarne ubarwienie obserwuje się przede wszystkim u osobników młodych, które nie osiągnęły jeszcze dojżałości płciowej. Osobniki dorosłe są silnie kontrastowo ubarwione wówczas gdy warunki w akwarium są dla nich szczególnie odpowiednie. Dotyczy to zwłaszcza samców. U odmiany długopłetwej, szczególnie wydłużone są płetwy grzbietowa i ogonowa, płetwa odbytowa jest tylko nieco dłuższa.
Hodowla:
Wielkość zbiornika 30-70 l, Gęsta obsada roślin z wolną przestrzenią do pływania. Temperatura 23-25°C (znoszą okresowe ochłodzenie wody do 16°C), odstała i dobrze natleniona woda. Zbyt jasne oświetlenie powoduje zanikanie efektownego kontrastowego ubarwienia, które staje się szarawe. Z tego samego względu korzystne jest zastosowanie ciemnego podłoża. Częsta, częściowa wymiana wody korzystnie wpływa na samopoczucie żałobniczek.
Pokarm:
Rureczniki, larwy komarów, oczliki, pokarmy suche i mrożone, sałata.
Rozmnażanie:
Do tarła wybieramy samiczkę wyróżniającą się silnym zgrubieniem partii brzusznej. Ponieważ ilość składanej ikry jest znaczna, konieczne jest użycie dużego zbiornika tarliskowego. Zbiornik ten należy napełnić wodą najlepiej o twardości 8°n i filtrować ją przez kilka dni. Na dnie trzeba umieścić ruszt ikrowy zabezpieczający ikrę przed zjadaniem przez rodziców. Wskazane jest rónież umieszczenie kępki roślin na ruszcie. Wybrane tarlaki (najlepiej dwa samce i jedną samicę) umieszcza się wieczorem w akwarium tarliskowym. Temperatura wody powinna być o 1-2°C wyższa niż w akwarium ogólnym. Do burzliwego tarła dochodzi zwykle następnego dnia rano. Po wyczerpaniu się ikry, co przejawia się przebywaniem tarlaków w stanie bezruchu w narożach akwarium, należy je szbko odłowić. Jeżeli w czasie tarła woda w akwarium nie była napowietrzana, warto po jego zakończeniu umieścić w zbiorniku sprawnie działający filtr. Przy temperaturze około 25°C larwy wylęgają się po 24-36 godzinach i zawisają na szybach, roślinach i filtrze. Po 5-6 dniach narybek podejmuje pływanie. Konieczne jest rozpoczęcie karmienia drobnym pyłem pokarmowym. Narybek trzeba karmić często lecz małymi porcjami. Należy zwrócić uwagę na dobre natlenienie wody, gdyż przy dużej ilości narybku podanie większej ilości pokarmu może spowodować uduszenie się ryb. narybek rośnie bardzo szybko. Po 3-4 dniach można karmić go wysianymi larwami oczlików, by po 10 dniach podawać już drobne oczliki. Po około 6 tygodniach od wylęgu dobrze karmiony narybek osiąga wielkość 1-1,5 cm, jest intensywnie ubarwiony i może być wówczas karmiony również pokarmami suchymi. Po 8-9 miesiącach hodowli żałobniczki osiągają dojrzałość płciową. Osiągnięcie ponad 1000 sztuk narybku od jednej samicy jest częste. Możliwe są jednoczesne gody kilku samic. Należy uwzględnić wtedy zwiększenie liczby samców oraz użyć większego zbiornika tarliskowego. Do kolejnego tarła można zestawiać tarlaki po upływie 10-14 dni. Wydłużenie okresu pomiędzy kolejnymi tarłami do ponad 21 dni może doprowadzić do „zatwardzenia” ikry i niemożności jej wydalenia. Samica taka nie nadaje się już do rozrodu.
Opracowanie:
Krzysztof A.
1. Cudowny świat akwarium – J.W. Samujlenkow
2. Egzotyczne ryby w akwarium – Braian Word
3. Encyklopedia ryb akwariowych – Stanislav Frank
4. Moje hobby – Akwarium – Grzegorz Soszka, Krzysztof Teisseyre
5. Świat akwarium – G.F. Romaniszyn, W.N. Miszyn
6. Ryby w Akwarium – H. Jakubowski, J. Ring
7. Magazyn Aqua – różne numery
8. Akwarium – różne numery
Liczba wyświetleń: 43